Queen On Fire – Live At The Bowl
01.12.2004
EMI/Pomaton EMI
4ocena
Queen On Fire Live At The Bowl to ukazujący się po raz pierwszy zapis występu, który odbył się w 1982 roku, a więc w dość szczególnym momencie w karierze grupy. Muzycy Queen, którzy przez lata wzbraniali się przed instrumentami klawiszowymi, w końcu ulegli im bez reszty. Album Hot Space, który właśnie promowali, był na to najlepszym dowodem. W Milton Keynes zagrali kilka utworów z tej płyty, jak Action This Day, Staying Power czy Back Chat.
Nie zabrakło typowych dla koncertów Queen elementów, jak przekrzykiwanie się Freddiego z publicznością czy solówka Briana Maya, będąca nie tyle popisem umiejętności technicznych co pomysłowości brzmieniowej. Repertuar jest modyfikacją tego, co znalazło się na pierwszym albumie koncertowym zespołu, Live Killers, a także na DVD i kasecie wideo We Will Rock You. Wprawdzie tutaj mamy nieco inny początek, najpierw słyszymy Flash puszczony z taśmy, zaś muzycy wbiegają na scenę, kiedy utwór przechodzi w The Hero, ale tuż po tym pojawia się znana tylko z koncertów, szybka wersja We Will Rock You. Są też rozbudowane Now I’m Here czy Get Down Make Love, a także Love Of My Life, wykonany przez duet Mercury-May. No i trochę jazdy obowiązkowej, czyli Bohemian Rhapsody i finał w postaci We Will Rock You (już w wersji standardowej), We Are The Champions oraz God Save The Queen.
Trochę dziwne, że muzycy zwlekali z wydaniem tego materiału dwadzieścia dwa lata. Bo naprawdę nie ustępuje on w niczym tym dobrze znanym. Tak pod względem technicznym, jak i wykonawczym. Szczególnie dobrze prezentuje się Play The Game, a także Save Me. Jedyne, co wydaje się specyfiką tego zapisu, to fakt, że Queen zaczyna, kiedy jest jeszcze zupełnie jasno. Sam Mercury stwierdza na początku, że nie jest to dla nich sytuacja typowa. Cierpi przez to trochę oprawa świetlna, która jak zawsze w przypadku Queen jest bardzo ważna.
Dotychczas była na rynku jedna rejestracja koncertu z tej trasy – wydana w Japonii kaseta wideo Queen Live In Japan. Fragment tego zapisu możemy odnaleźć w dodatkach umieszczonych na drugiej płycie omawianego wydawnictwa (Mercury śpiewa tam między innymi po japońsku Teo Torriatte). Podobnie jak finał występu zarejestrowanego w tym samym okresie w Wiedniu. Są też wywiady z epoki – z Freddiem Mercurym, Brianem Mayem i Rogerem Taylorem.
region – 0; dźwięk – PCM Stereo, DTS; obraz – 4:3 (PAL); napisy – angielskie
MICHAŁ KIRMUĆ